အရာရာမှာ ဆံုးရံှုးမှုေတွနဲ့လူေလ
လေရာင်ကိုမုန်း....
အန်း(န)ေ၀းမန်း(န) စတင်း(န) ကိုမုန်း
ေ၀လမင်းသားကိုမုန်း
ရယ်ေမာြခင်းကိုေတာင် ေလ့ကျင့်ေနရ။
ငါ့ကို သတ်ပစ်ခဲ့တာ
သူမရဲ့ မျက်၀န်းညိုတစ်စံုလား.....
ညာဘက်ပါးြပင်ေပါ်က မှဲ့ကေလးလား ....
ဘိုင်ရွန်ရဲ့ ကဗျာတစ်ပုဒ်လား .....
ေသချာသေလာက်ရိှေတာ့မယ့် မေရရာမှုလား ။
ငါ့ညာဘက်နှလံုးသားမှာ
ေသဆံုးြခင်းကိုလွန်ေြမာက်ြပီးတဲ့
ရင်ခုန်ဆဲ လိပ်ြပာတစ်ေကာင်
အေတာင်ေပါက်ေနတဲ့ နှင်းဆီတစ်ပွင့်
ရှင့်ကိုမုန်းတယ်ဆိုတဲ့ အသံမဲ့မျက်၀န်း
ထုဆစ်သူမဲ့ ပန်းတစ်ခင်း
ဟင်းလင်းပွင့်တံခါးရွက်နဲ့
ကွဲေြကသွားတဲ့ အိပ်မက်အတုတို့.....
စီစဉ်မှုမဲ့ အစီအစဉ်ကျလုိ့ ။
ငါ့မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာေတာ့
ညိုမည်းေရာင်တိမ်တိုက်ေတွနဲ့
ခပ်သဲ့သဲ့ ရယ်သံတစ်သံ
ဟန်ြပတည်ြငိမ်ြခင်း
နှင်းဆီနုေရာင် နှုတ်ခမ်းတစ်စံုနဲ့
ပံုသဏ္ဍာန်မဲ့ ြကမ်းရှမှုများသာ
လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ြဖစ်ေနေတာ့တယ် ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
http://linoo-ayar.blogspot.com/2007/12/blog-post_15.html?showComment=1197899054735#c2363049659077063070'> December 17, 2007 at 5:44 AM
မဂင်္လာပါ ကိုလင်းဦး
ကွျန်ေတာ် အေြကာင်းအမျုိးမျုိးေြကာင့် ကဗျာေတွမတင် နိုင်ေသးေပမဲ့
ကိုလင်းဦးရဲ့ ကဗျာေတွကို အြမဲအားေပးေနပါမယ်။
ကာရန်ြကိုက်တဲ့ကွျန်ေတာ် "ဗဟိုခွာအား" ကိုဖတ်ြပီးထိသွားတယ်ဗျုုုုုုုိ့...
"နှင်းဆီနုေရာင် နုတ်ခမ်းတစ်စံုနဲ့
ပုံသဏ္ဍာန်မဲ့ ြကမ်းရှမှုများသာ
လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ြဖစ်ေနေတာ့တယ်"