မင်းနဲ့ ေခွလိှမ့်ဖက် ရန်ြဖစ်ဖက်
ေကျာင်းေနဖက် သူငယ်ချင်းေတွမို့လား
ေကျာင်းနံရပ်ကပ်စာေစာင်မှာ
သူ့ကဗျာကို မင်းဖတ်ဖူးတယ်မို့လား
ဖဲကစားရင် သူအြမဲရံှုးြပီး
စစ်တုရင် ကစားရင် သူအြမဲနိုင်တယ်
ဗိုက်ဆာေနရင် စိတ်တိုေနတတ်တယ်
ဗိုက်ြပည့်ေနရင် စိတ်ေကာင်းရိှြပီး
မင်းတို့နှစ်ေယာက်လံုး ပိုက်ဆံြပတ်တိုင်း
ေလာ်ဂရစ်သမ်အိုး ကျကွဲြကတာေလ
တစ်ခါက သူ့ေလ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်ထဲမှာ
ေပါက်ကရေတွ ေရးထည့်ေပးလိုက်တာ
သူစိတ်ဆိုးြပီး ေဒါသထွက်ေနခဲ့တာေလ
သူရဲ့ နာမည်ေြပာင်က
မှန်ေြကာင်မို့လား
သူ့မျက်မှန်ကို မင်း၀ှက်ထားေတာ့
“အရူးေတွ အရူးေတွ
ငါ ဘာမှမြမင်ရေတာ့ဘူး ေခွးမသားေတွ”လို့
အားလံုးကို ဆဲဆိုေနခဲ့တာေလ ....
တနဂင်္ေနွေန့ေတွမှာ
မင်းတို့ ငါးမှျားထွက်ြကေတာ့
သူက ငါးေတွမိြပီး
မင်းက တစ်ေကာင်မှ မမိေတာ့
မင်းကို ဟိုဟာသေြပာြပီး ရယ်ေသးတယ်မို့လား
မင်းတို့နှစ်ေယာက် တစ်ဖက်သက်ြကိုက်ေနတဲ့ ေကာင်မေလး
လင်ေနာက်လိုက်သွားေတာ့
မင်းတို့နှစ်ေယာက်စလံုး အရက်ေတွမူးြပီး
ေကွးေနေအာင် ကြကတာေလ....
ဒုက္ခနဲ့ ေအာင်ြမင်မှုကို ဖွဲ့နွဲ့မှ
အနုပညာေြမာက်မယ်ဆိုရင်
အဲ့ဒီကဗျာ တစ်သက်လံုး မေရးေတာ့ဘူးလို့ ေြပာခဲ့တာ
မင်းရယ်ေနခဲ့တာ ....
သူ့ဆံပင်ေတွ ဘယ်သူ့မှ အကိုင်မခံတာ
ဘာြဖစ်လို့လဲလို့ မင်းေမးေတာ့
ရွံလိုတဲ့
သူခပ်တည်တည် ေြဖခဲ့တာ
တစ်ခုခုြဖစ်ရင်
“မတရားဘူး..... မတရားဘူး” လို့
အြမဲတမ်းေြပာတာ...
မင်းတို့နှစ်ေယာက်
ဂျင်းေဘာင်းဘီကို အုတ်နီခဲနဲ့ တိုက်၀တ်ခဲ့တာ
စာအုပ်ေတွထဲမှာ မင်နီေတွ ရွှဲေနခဲ့တာ
သူ့အကျီင်္မီးေလာင်ေပါက်ေတွကို ြကည့်ြပီး
သူ့ဘာသာ သေဘာကျလို့
တြဖည်းြဖည်း
သူ စကားနည်နည်းလာတယ်
တစ်ခါတစ်ေလ အြကာြကီး ေတွးေနတတ်တယ်
သူ့အခန်းမှာ
မင်းနဲ့ မသိတဲ့ အေပါင်းအသင်းေတွ
၀င်ထွက်ေနြကတာ မင်းမှတ်မိလား
သူ နှစ်ည သံုးည ေပျာက်ေပျာက်သွားတယ်
ေနာက်......
တစ်ခါတည်း ေပျာက်သွားတယ်
သူ့အေြကာင်းလာေမးသမှျ
မင်းက ရှင်းြပရတယ်
အဓိပ္ပါယ်က ဘယ်ေရာက်လို့ေရာက်မှန်းမသိ
အကုန်လံုး အိတ်သွန်ဖာေမှာက်
ဓါတုေဗဒ အဓိကနဲ့ေကျာင်းြပီးေတာ့
မင်း သေဘင်္ာသားြဖစ်သွားတာ သူသိမှာေပါ့
သူေကျာင်းမြပီးတာလည်း မင်းသိမှာေပါ့
ခိုးရာပါပစ္စည်း လက်သင့်ခံမှုနဲ့ ေထာင်ကျသွားတဲ့
သူ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ ေကာင်မေလးနဲ့ လက်ထပ်လိုက်ြကတာ
မင်းသိမှာေပါ့
အဲ့ဒီ ေကာင်မေလးမှာ
ကိုယ်၀န်သံုးလပါလာတာလည်း မင်းသိမှာေပါ့
သူ့ဘြကီးေသေတာ့
သူ အေမွေတွ အများြကီးရလိုက်တာ မင်းသိမှာေပါ့
သူ့အြကံကို မင်းမသိေပမယ့်
သူ့အသံကိုေတာ့ မင်းြကားမှာေပါ့
သူ့အေြကာင်းေြပာရတာ
အန္တရာယ်ရိှမှန်း မင်းသိမှာပါ ..
မင်းက အခုလိုက်ပွဲနဲ့
ဗိုက်ရွှဲလို့
ေသွးေပါင် မှန်မှန်ချိန်ရဲ့လား
ေြမွတစ်ေကာင်မှာ
အဆိပ်နဲ့အေရခွံကိုပဲ လူေတွတန်ဖိုးထားြကတာ
မင်းတို့နှစ်ေယာက်ဟာ အဆိပ်နဲ့အေရခွံ
မင်းမှာ ေငွေတွအထပ်လိုက်
သူ့မှာ ေတာေတွ ေတာင်ေတွအထပ်လိုက်
မင်းက လက်မှတ်ေတွထိုးတယ်
သူက
ေန့စဉ် မီးကွင်းေတွထဲ ကျွမ်းထိုးလို့
နှင်းေတွ ထူထူထဲထဲ ကျဆင်းေနတဲ့
ေန့ေတွကို လွန်ေြမာက်လို့
ေနေရာင်ြခည်ဟာ ၀င်းပလာြပီဆိုရင်
မင်းအိမ်တံခါးကို အရင်းဆံုးလာေခါက်မယ့် လူဟာ
သူပဲ
မင်း သူ့ကို မှတ်မိလား ။ ။
(ခံစားချက်ေတွ မျိုသိပ်မရနိုင်ေတာ့လည်း ကဗျာအြဖစ်နဲ့ ချေရးခဲ့တာပါ၊ ဒီကဗျာကို ကိုေကာက်နွယ်ကေနာင် စီစဉ်တဲ့ မဂ္ဂဇင်းမှာ ြကည်ေဇာ်ေအး နာမည်ြဖင့် ေရးသားခဲ့ြပီးြဖစ်ပါတယ် ။ )
လင်းဦး (စိတ်ပညာ)
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/03/blog-post_07.html?showComment=1204944191054#c1018243148516800520'> March 7, 2008 at 6:43 PM
ဒီကဗျာကို သေဘာကျတယ်
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/03/blog-post_07.html?showComment=1204965851234#c466764895978991556'> March 8, 2008 at 12:44 AM
အကို အဲဒါ ဒူလဲဟင် ဟိဟိ။ ကျွန်ေတာ်ေတာ့ သိဘူး။ ကျွန်ေတာ်လဲ အဲလိုေလး ေရးြကည့်ဦးမယ်ဗျ။ ေရးပံု လှတယ်။ ေဩာ် ဒါနဲ့ စကားမစပ် ြကည်ေဇာ်ေအးဆိုတာ အကိုကိုး အခုမှ သိတယ်။