ဘာရယ်မသိ........ ေပျာ်ခဲ့ဖူးတယ်
အမှတ်တရ ေန့ေတွထဲက
ရုတ်တရက် အေတွးထဲမှာ......
ေနာက်ဆံုးနှစ်တဲ့
ခွဲခွာြခင်းအဓိပ္ပါယ်
က နဲ့စတဲ့ခရီး
ဒီတစ်ခါေတာ့ြဖင့်......... ဆံုးြပီထင်ရဲ့
ပ . ဒု. တ. စ - သင်ြကားရာ
လမ်းတစ်ေလှျာက်
ပန်းေတွေ၀တဲ့
တက္ကသိုလ်ေြမ
နှုတ်မဆက်ချင်ေသးလည်း..........
ရွက်၀ါေြခွတဲ့ ေနွေနြပင်းမှာ
ေြကွဆင်းလာတဲ့ မျက်ရည်စေတွနဲ့အတူ
သူငယ်ချင်းတို့ရဲ့ေရှ့
ခွဲခွာြခင်းေန့ဟာ........... ေြခာက်လှန့်ခဲ့ြပီ...
ဆံုဆည်းြခင်းရဲ့ေနာက်ကွယ်
အရိပ်မည်းတစ်ခု
ကွဲကွာြခင်းတဲ့
လွမ်းဒဏ်ြပင်းမို့
အိပ်မက်ြဖစ်ေစ ၊ ေတာင်းဆုေြခွလည်း
နှုတ်ဆက်ခဲ့ရြပီ ...
ခုေတာ့... ေနာက်ဆံုးနှစ်တဲ့
၀မ်းနည်းဖူးြပီ
စိုးရွံ့အေတွးထဲက
ခွဲရမယ့် ေန့ေလးတစ်ေန့ကေလ...။ ။
လင်းဦး (စိတ်ပညာ)
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html?showComment=1217498058258#c8945067462059329359'> July 31, 2008 at 2:54 AM
တကယ်ခံစားလို့ရမှေရးပါဆိုေတာ့လဲ...တကယ်ခံစားရတယ်ဆိုတာတကယ်မို့...တကယ်ခံစားရတဲ့အေြကာင်းေရးလိုက်တယ်...
တကယ်ေတာ့ ဒီ poem ကိုပဲခံစားရတာပါ တကယ်ေနာက်ဆံုးနှစ် ေနာက်ဆံုးေန့ကေတာ့ ေကျာင်းမတက်လဲရြပီဆိုြပီး ေပျာ်ေနခဲ့တာ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html?showComment=1217522625582#c5532897278642837797'> July 31, 2008 at 9:43 AM
ေနာက်ဆံုးနှစ် ေနာက်ဆံုးည ေနာက်ဆံုးနံနက်မှာ မှီရာရထား စီးြပန်တဲ့ေန့ေလးကို ေြခာက်ကပ်ကပ်အြဖစ်နဲ့ ဘ၀ကို ြပန်တမ်းတမိတယ်.. ေမ့ကိုမေမ့ဘူး.. ြပန်ေတွးတိုင်း ေြခာက်ကပ်စွာလွမ်းတုန်း.... ကိုလင်းဦးလုပ်လုိက်ေတာ့ ပိုဆိုးသွားတယ်...
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html?showComment=1217573121675#c6884807765816070980'> July 31, 2008 at 11:45 PM
ေကျာင်းသားဘဝကို ြပန်လွမ်းသွားတယ် သူငယ်ချင်းရာ။
ခွဲခွာြခင်းဆိုတာကို မုန်းမိတဲ့ အရာတစ်ခုလိုပဲ ခံစားရတယ်။
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html?showComment=1217579206891#c9130381029186377276'> August 1, 2008 at 1:26 AM
အကိုြကီးေရ ကဗျာဖတ်သွားတယ်ဗျ။
ညီတို့ေတာ့ ေနာက်ဆံုးနှစ်ေကျာင်းသားဘ၀က ြမန်ြမန်ပီးဖို့ပဲစဉ်းစားေနတာ :P
ေပျာ်ရွှင်ပါေစခင်ဗျာ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html?showComment=1217606966483#c6800290801202730564'> August 1, 2008 at 9:09 AM
ေနာက်ဆံုးနှစ်မှာရည်းစားေတာင်မရှိေတာ့ဘူးဂျ
ဒါေပမယ်ေကာင်းေသားကဗျာေလးတစ်ပုဒ်ပါပဲဗျာ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html?showComment=1217792176822#c2456833356055843939'> August 3, 2008 at 12:36 PM
သွန်းသွန်းကေတာ့ ေနာက်ဆံုးနှစ်ေကျာင်းသူ တစ်ေယာက်ြဖစ်ချင်ေတာ့တာပဲ .. ဒီအရသာေလး ၊ သူငယ်ချင်းေတွနဲ့ အမိတက္ကသိုလ်ကို လွမ်းတယ်ဆိုတာေလး ေကာင်းသည်ြဖစ်ေစ မေကာင်းသည်ြဖစ်ေစ ခံစားဖူးြကည့်ချင်တာပါပဲ..