အလွမ်းတစ်ခုကို
ကျမ်းတစ်ခု မဖွဲ့ချင်ေြကာင်း
ကျွန်ေတာ် ေြပာဖူးပါတယ်....
လှမ်းချူြပီးသားလက်တစ်စံုရဲ့အေြကာင်း
ခဏခဏေြပာလို့
ယတိြပတ် ဆံုးြဖတ်ချက်တစ်ခုနဲ့
ကျွန်ေတာ့်ဘက်အေလးသာခဲ့တယ်ေပါ့...။
ထားရိှတဲ့ သံေယာဇဉ်ကတစ်ဖက်
မှားမှန်းသိရက်နဲ့ ချစ်ခဲ့တာကတစ်ဖက်
မ... အရမ်းစိတ်ေမာခဲ့မှန်း သိပါတယ်..... ။
အချစ်ဆိုတာကို ြမည်းစမ်းရင်း
မစားသင့်မှန်း သိရက်နဲ့
စားသံုးခဲ့ြကတယ်....။
အဆိပ်သင့်ေတာ့ လူးလဲ
ပလူးပလဲဆန်တဲ့
မူးပဲေလာက်ေတာင် တန်ဖိုးမရိှဘူးဆိုတဲ့ အထာေလးနဲ့
ရှင်းေတာင် မြပခဲ့ ...
ဒါနဲဲ့ပဲ ....
ေမှျာ်လင့်ြခင်းတိမ်တိုက်
အေ၀းလွင့်ပါးခဲ့ရတယ်.... ။
ကတိေတွကို
အြကိမ်ြကိမ်ေပး
ေတွေ၀မှုေတာင် မရိှခဲ့ဘူးဆိုတဲ့.... မ ,
အခုေတာ့
ဘယ်ေမှာ်ြကိုး၀င်လို့
ကျွန်ေတာ်မျိုးကို အေသသတ်ခဲ့သလဲ....
အခုေတာ့ ေမာ်ြကွားစွာနဲ့
နှစ်ေယာက်သား ေပျာ်ပါးေနေရာေပါ့... ။
အြဖစ်အပျက်က
ြမန်ဆန်လွန်းတယ် ....
ကျွန်ေတာ် ြပန်လာခဲ့တဲ့လမ်းမှာ
အလွမ်းေတွကို ေပွ့ပိုက်
မ, ေပးတဲ့ ေပျာ်ရွှင်မှုတစ်သိုက်နဲ့
အိမ်မက်ေတွကို ဆက်မက်ခဲ့သူပါ.......
ေကျးဇူးြပု၍ ေပးထားတဲ့ ကတိသစ္စာတရားကို
အရည်မကျိုပစ်ဖို့
ခဏခဏ ေတာင်းဆိုဖူးပါတယ်....
ကျွန်ေတာ့်အေပါ် နားလည်မှုအလင်းေရာင်ေလးေတွ
အြမဲ စိုးမိုးထားတတ်တဲ့ မ,ကို
ဘယ်လိုေသာအေြကာင်းြပချက်နဲ့
ေမ့လို့ ရနိုင်ပါ့မလဲ ။
တိတ်ဆိတ်မှုကိုြဖိုခွင်း
ေလခွင်းလာတဲ့ ြမှားတစ်စင်း
မထင်မှတ်တဲ့အချိန်မှာကျေရာက်
ရင်ဘတ်ကေဟာင်းေလာင်း
ဗေလာင်ဆူ ဦးေနှာက်တစ်ခုနဲ့
ကျွန်ေတာ့်အပူကို
မ, ြမင်နိုင်ပါ့မလား...
လုပ်ရက်ေလြခင်းရယ်လို့
ေလှျာက်ခဲ့တဲ့လမ်းကို ြပန်ြကည့်
အသိတရားလက်ကိုင်ထားလို့
အပူရုပ်ကိုေတာ့ ဟန်ေဆာင်လို့မရခဲ့ပါဘူး။
ြဖစ်ပျက်သမှျ အေကာင်းချည်းပဲရယ်လို့
တစ်ဖက်ကိုပဲလှည့်ြကည့်
မျက်စိကိုစံုမှိတ်
ဘယ်သစ္စာတရားကိုနှလံုးသွင်းလို့
ခုလို လုပ်ရက်ခဲ့သလဲ ။
မာနေတွလား...
သိက္ခာေတွလား...
အတ္တေတွလား..
အြပံုး၊အမုန်း၊အရံှုးဓါတ်ခံ
လက်ကျန်ေတာင်မထား
တစ်ဖက်မှာ ဟန်ေရးြပ
ေမာ်ဖူးခွင့်ေတာင် မရေအာင်
အေသ သတ်လိုက်တာလား ။
ပစ္စက္ကအချိန်
ဒီရင်မှာ ဘာြဖစ်ေနမလဲ
မ, ေတွးမိဘူးလား ....
ထုံးရစ်ဖွဲ့ သံေယာဇဉ်မာန်တင်း
အကျံုးမ၀င်ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ့
ေ၀ဒနာကို အချိန်က ကုစားသွားမယ်တဲ့လား..
အပိုင်းပိုင်းြဖစ်ေနတဲ့ နှလံုးသားကို
နှစ်ေယာက်သား , ရှု့စားသွားပါဦးလား....။
နားလည်လိုက်ပါတယ် ...မ
ပျက်လံုးေတွထုတ်ြပီး
ကျွန်ေတာ့်ကို ြဖတ်ပုန်းခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ....
တစ်သက်လံုးအတွက် ရည်ရွယ်ြပီးမှ
ချည်ထံုးကို ေြဖပစ်
ဦးဆံုးလူ သူ့တစ်ေယာက်အတွက်
ေပးဆပ်လိုက်တာ မဟုတ်လား ။
မိဘလား...
ေမတ္တာလား...
သစ္စာလား....
အေြကာင်းရင်းခံ မသိေပမယ့်
အရံှုးလူ ကျွန်ေတာ်အတွက်ေတာ့
မျက်ရည်မိုးေလး ထစ်ချုန်းခွင့်ေပးတဲ့အတွက်
ေကျးဇူးပါ , မ .... ။
အေြကာင်းတရားေတွ ဘယ်လိုြဖစ်ြဖစ်
ချစ်ခဲ့တဲ့ ကာလအတွင်း
မက်ခွင့်ေပးခဲ့တဲ့ အိမ်မက်ေတွအတွက်
ကျွန်ေတာ် အမှတ်ရေနမှာပါ ။
"အတူတူပဲ...အရမ်းလွမ်းတာပဲ"
ေနာက်ဆံုးချန်ခဲ့တဲ့ မက်ေဆ့စ်အတွက်
ကျွန်ေတာ် အြမဲမှတ်မိေနမယ့်
အလွမ်းစာပိုဒ်ေလးအြဖစ် ရိှေနမှာပါ ။
မ, ရယ်....
ကျွန်ေတာ့်မျက်၀န်းမှာ
ေလနီြကမ်းေတွတိုက်ခဲ့ေပမယ့်
မ , စိတ်အချမ်းသာဆံုး လမ်းကိုေရွးခဲ့တာကို
ေဗွ မယူပါဘူး ......
ကိုယ့်ဘ၀နဲ့ကိုယ်ြဖစ်သွားြပီမို့
မ , ဆက်ေလှျာက်မယ့်လမ်းမှာ
ေမှျာ်လင့်ထားတဲ့ အိမ်မက်ေတွ
ဆက်မက်နိုင်ပါေစ....
ကျန်ခဲ့သူတစ်ေယာက်အတွက်
မှာတမ်းေလးေတာင် မေပးခဲ့တာ
ကျွန်ေတာ့်ကို မခံစားေစချင်လို့မဟုတ်လား ။
ပစ်ပယ်မုန်းခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလို့
ကျွန်ေတာ် ယံုြကည်ေနဆဲပါ မ, ရယ် ....
ဘ၀ ဘ၀ ေတွအတွက်
ကျွန်ေတာ် နားလည်လိုက်ပါတယ် မ,ရယ်....
မေြဖဆည်နိုင်တာကလွဲလို့
ကျွန်ေတာ် နားလည်လိုက်ပါတယ်..........
ေပျာ်ေနသူ နှစ်ေယာက်အတွက်
ကျွန်ေတာ် နားလည်လိုက်ပါတယ်
ကျွန်ေတာ် နားလည်လိုက်ပါတယ် မ, ရယ်.......။
လင်းဦး(စိတ်ပညာ)
(၂၂.၄.၂၀၀၉၊ ေန့လည် ၃း၀၀ နာရီတွင် ေရးဖွဲ့သည်)
(၂၂.၄.၂၀၀၉၊ ေန့လည် ၃း၀၀ နာရီတွင် ေရးဖွဲ့သည်)
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240398372841#c14056572274480265'> April 22, 2009 at 4:06 AM
ေအာ်.. မ.. မ.. မ.. :P
ဦးဦးေရ.. အရမ်းေကာင်းတဲ့ကဗျာေလးပါ :)
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240398780711#c415236158341756212'> April 22, 2009 at 4:13 AM
Great poem and reflect the real feeling.
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240400032165#c5106397969904287505'> April 22, 2009 at 4:33 AM
ကိုလင်းဦး ပက်ပက် စက်စက် ေကာင်းတယ်ဗျာ၊ ခံစားသွာရြပီဗျာ..။ တကယ် ေြကွသွားြပီ ... ။ :D
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240400402539#c6804726204122239567'> April 22, 2009 at 4:40 AM
စွန့်ပစ်ခံ နှလံုးသားကဗျာေလးပါလား..... မ ေြကာင့် အသည်းေတွ ေြကွကုန်ြပီနဲ့ တူတယ်
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240403087669#c6234180094669338018'> April 22, 2009 at 5:24 AM
မ..ကဗျာေတွကုိလည်း ြကိုက်တယ်၊ ေနာက်...မ..ကုိလည်းြကိုက်တယ်ေပါ့ေနာ်။ ကိုယ်တိုင်ေတာ့ မေရးဘူးေသဘူး။ မ..က အရမ်းရက်စက်တတ်တာကုိး၊ သူ့မေကာင်းေြကာင်း သိပ်မေရးချင်လို့ မေရးတာ...ဒီကဗျာေလးနဲ့ေတာ့ကုိက်ပါေပ့။
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240404351664#c4040342953780132609'> April 22, 2009 at 5:45 AM
နင့်ေနတာပဲ နယ်သားေရ..
ဘာေြပာရမှန်းေတာင်မသိေတာ့ဘူး
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240406991436#c8758412855805179735'> April 22, 2009 at 6:29 AM
ငိုချင်ေအာင်လာမလုပ်နဲ့။
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240407937000#c1420716053571570761'> April 22, 2009 at 6:45 AM
ကျေနာ့်မှာလဲ မရှိတယ်။
ဆုေတာင်းဖို့ ြကယ်ေလးေတွ ေြကွေပးေသးတာပဲ...
ကိုယ့်လူ မအတွက် နှလံုးသားေတွ
ေချွေပးလိုက်တာပဲ...
ပထဦးဆံုး ဒီေလာက်ကဗျာရှည်ရှည်ကို နှစ်နှစ်ြခိုက်ြခိုက်ဖတ်ဖူးတယ်။
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240408306062#c527480667658581861'> April 22, 2009 at 6:51 AM
ခံစားချက်က တိုက်ရိုက်လာတဲ့အခါ
ကဗျာေတွဟာေရစီးသိပ်ေကာင်းတယ်...
အိြန္ဒာ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240409296818#c984658875462149203'> April 22, 2009 at 7:08 AM
မ... ဒီကမာ္ဘြကီးမှာ ကျွန်ေတာ်ေြကကဲွကာ... တစ်ေယာက်တည်း လွမ်းေနမှာပါ....
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240413717311#c5140819588199804891'> April 22, 2009 at 8:21 AM
ကိုလင်းဦးေရ
''မ''
ကဗျာ ကိုလာဖတ်သွားပါတယ်
လွမ်းေမာစရာ ကဗျာရှည်ပါပဲေလ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240415378159#c4934606290490748894'> April 22, 2009 at 8:49 AM
မျက်ရည်မိုးေလး ထစ်ချုန်းခွင့်ေပးတဲ့အတွက်
ေကျးဇူးပါ , မ .... ။ တဲ့လားဗျာ
ခံစားတတ်လွန်းလှတယ် ဒါေြကာင့်လည်းကဗျာေကာင်း ေလးေတွ ထွက်တာေနမှာပါ ။အားေပးပါတယ် ဆက်ေရးပါအံုးဗျာ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240445646525#c9078614265806700699'> April 22, 2009 at 5:14 PM
ပစ္စက္ကအချိန်
ဒီရင်မှာ ဘာြဖစ်ေနမလဲ
မ, ေတွးမိဘူးလား ....
ထုံးရစ်ဖွဲ့ သံေယာဇဉ်မာန်တင်း
အကျံုးမ၀င်ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ့
ေ၀ဒနာကို အချိန်က ကုစားသွားမယ်တဲ့လား..
အပိုင်းပိုင်းြဖစ်ေနတဲ့ နှလံုးသားကို
နှစ်ေယာက်သား , ရှု့စားသွားပါဦးလား....။
လွှွတ်ေကာင်းတဲ့ကဗျာေပပဲဗျာ တကယ်ပဲရင်ဘတ်ကုိတုိက်
ရုိက်ထိတာဗျုိ့ စကားလုံးအသိမ်းအနှုတ်အဖွဲ့အနွဲ့ အရစ်အေနှာင်ေတွနဲ့ မအေြကာင်းဖွဲ့နွဲ့သွားပုံများ အင်းတုိက်ဆုိင်လုိက်ပါဘိ ကုိလင်းဦးေရ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240449630757#c8260734997540575695'> April 22, 2009 at 6:20 PM
ခံစားချက်ေတွထင်တယ်...
ကဗျာေလးေကာင်းတယ်အကို...
အားလံုးအဆင်ေြပပါေစ...
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240461096196#c2060786905211770519'> April 22, 2009 at 9:31 PM
ေရးထားတာေလးြကိုက်လိုက်တာ
ခံစားချက်ေတွလားဟင်
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240462229644#c6329577081343244566'> April 22, 2009 at 9:50 PM
ခံစားချက်ေတွ အရမ်းေကာင်းတယ် ကိုလင်းဦး
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240471878572#c1083161429228050256'> April 23, 2009 at 12:31 AM
အရမ်းခံစားလို့ထိမိပါတယ်။
အခုလို ရင်းတွင်းြဖစ်ေလးေတွကို ဖက်ချင်တာပါ
အရမ်းေကာင်းပါတယ်။
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240476526958#c5476001474799687872'> April 23, 2009 at 1:48 AM
မတတ်သာလို့ ခပ်ခွာခွာေနလိုက်ရတာြဖစ်မှာပါ ကိုလင်း ဦးရယ်.. မ မှာ လည်းခံစားရတတ်တ့ဲ အသည်းနှလံုးရှိမှာပါ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240499641549#c8306261752198073483'> April 23, 2009 at 8:14 AM
ဘာေြပာရမလဲ မသိေတာ့ေအာင်ပဲ ။ း(
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240503957783#c2409872121430854741'> April 23, 2009 at 9:25 AM
ဒါ.. ရင်တွင်းြဖစ် စစ်စစ်ပဲ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240548612797#c608382703865975444'> April 23, 2009 at 9:50 PM
Nice love poem!
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240588709133#c7869002715975604538'> April 24, 2009 at 8:58 AM
ခံစားရတယ်ဗျာ...။
ကဗျာေလး ဖတ်ရင်းနဲ ့ တစ်မျိုးြကီးြဖစ်သွားတယ်..။
နားလည်တတ်ရန်ေကာ လုိ ့လည်း ခံစားမိတယ်..။
ချစ်တတ်လိုက်တာလုိ ့လည်း ထင်မိတယ်..။
ကဗျာေလးအရမ်းြကိုက်တယ်အကိုရာ.။
ေပျာ်ရွှင်အဆင်ေြပ ပါေစ..။
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240659575953#c138912811873924800'> April 25, 2009 at 4:39 AM
ကို လင်း ဦးေရ .. ေြကွေအာင် ေရးတတ်တယ် ဗျာ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1240983302822#c7643600274275179611'> April 28, 2009 at 10:35 PM
ေကာင်းသဗျာ။ ြမင်ေနရတယ်အားလံုုးြမင်ေနရတယ်အကိုုရ။
ေလးစားစွာြဖင့်
ရဲ၀င့်သူ
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1243735243220#c221194490035889348'> May 30, 2009 at 7:00 PM
ကုိလင်းဦးေရ....တကယ့်ခံစားချက်ပဲလား။ ဒါမှမဟုတ်အေနာ့လိုပဲ အငှားခံစားချက်ေတွနဲ့ေရးသလားေတာ့မသိ။ တပုဒ်လံုးကိုေကာင်းလွန်းတယ်။ အြကိုက်ဆံုးစာသားေလးေတွကေတာ့
“အေြကာင်းတရားေတွ ဘယ်လိုြဖစ်ြဖစ်
ချစ်ခဲ့တဲ့ကာလအတွင်း
မက်ခွင့်ေပးခဲ့တဲ့အိပ်မက်ေတွ အတွက်
ကျွန်ေတာ်အမှတ်ရေနမှာပါ” ရယ်
“ပစ်ပယ်မုန်းခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလို့
ကျွန်ေတာ်ယံုြကည်ေနဆဲပါ
ဘ၀ဘ၀ေတွအတွက်
ကျွန်ေတာ်နားလည်လိုက်ပါတယ်
မေြဖဆည်နိုင်တာကလဲွလို့
ကျွန်ေတာ်နားလည်လိုက်ပါတယ်
ေပျာ်ေနသူ ၂ ေယာက်အတွက်
ကျွန်ေတာ်နားလည်လို်က်ပါတယ်”
ေကာင်းပါ၏ ေကာင်းပါ၏
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1243737958050#c644065648544810497'> May 30, 2009 at 7:45 PM
ခံစားရတဲ့ကဗျာတစ်ပုဒ်ပါ
ြကိုက်ပါတယ်
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1243783553090#c3129825325584992463'> May 31, 2009 at 8:25 AM
ဩ... ဒီကဗျာလား..
ကွျန်ေတာ်က စာအုပ်ကို ေဒါင်းလုပ်ြပီးမှ ဖတ်ခဲ့တာဗျ...
http://linoo-ayar.blogspot.com/2009/04/blog-post.html?showComment=1256194532114#c4451509393909005644'> October 21, 2009 at 11:55 PM
ဆရာ
ကဗျာေရးသက်ဘယ်ေလာက်ရြပီလဲဟင်။
သိပ်ြကိုက်တယ်ဗျာ။ ခံစားချက်ေတွဘယ်လိုက
ဘယ်လိုရသွားတာလဲ လို့ ကျွန်ေတာ် ေတွးေနမိ တယ်။ တစ်ကယ့် အံ့ဩစရာပဲဗျာ။
ေတွးလည်းေတွးတတ်ပေလ။
ကျွန်ေတာ်ေတာ့် ဆရာ့ကိုသိပ်ေလးစားသွား
ြပီ။
ရှိတဲ့ ကဗျာေတွကို အကုန်အစင်ဖတ်ြဖစ်
မှာပါ။ ကဗျာေကာင်းေကာင်းေလးေတွဖတ် ချင်တာြကာပါြပီ။
ကျွန်ေတာ်ေမာ်ဒန်ကဗျာဆုိရင် ြကိုက်တယ်။
အထူးသြဖင့် အခု ဆရာေရးတဲ့ ကဗျာေတွလို ေပါ့။
စကားလံုးေတွကို သိ်ပ်ြကိုက်တယ်။
အေြကာင်းတရားလည်း အ့ံချီးဖွယ်ပဲ ဆရာေရ။
ေကျးဇူးအများြကီးတင်ပါတယ်