ကျွန်ေတာ်တို့နိုင်ငံတွင် သာသနာ့ပျိုးခင်း ပရိယတ္တိစာသင်တုိက်ြကီးေတွအများအြပား ရှိြကပါသည်။ ထိုသို့ စာသင်တိုက်ြကီးေတွ များြပားလှသည်နှင့်အမှျ ြမတ်ဗုဒ္ဓ၏သာသနာေတာ်ြမတ်ြကီး အရှည်တည်တံ့ခိုင်ြမဲေစေရး အတွက် နှုတ်ဆင့်ကမ်း၊ လက်ဆင့်ကမ်း၍ ေဆာင်ေတာ်မူြကမည့် အနယ်နယ်အရပ်ရပ်မှ ရန်ကုန်၊ မန္တေလးြမို့များရိှ စာသင်တိုက်ြကီးများတွင် ပညာရည်နို့ ေသာက်စို့လျက်ရိှြကကုန်ေသာ ရဟန်းသာမေဏ များသည်လည်း များစွာေသာ ေကျာင်းတိုက်ြကီးများ၌ အြပည့်အလှျံပင် ြဖစ်ြကပါ၏။ ထိုရဟန်း သာမေဏ စာသင်သားတို့သည် လူ၀တ်ေြကာင် ေကျာင်းသားများကဲ့သို့ အေမ အမတို့ ခူးခပ်ထည့်ေပးထားေသာ ထမင်းဘူးကို အဆင်သင့် ေကာက်ယူ၍ စတိုင်ကျကျ ေကျာင်းတက်ြကရသည် မဟုတ်ြကကုန်။ မိမိတို့၏ ၀မ်းစာအတွက် မိမိတို့၏သလံုးြမင်းေခါင်းကိုသာ အားကိုးကာ ရှာေဖွေတာ်မူြကရ၏။ ထို့ေြကာင်း ကျွန်ေတာ်တို့ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတို့ကလည်း ြမတ်ဗုဒ္ဓသာသနာေတာ် ဆက်လက်ရှင်သန်ေစေရးအတွက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ ကူညီပံ့ပိုးေသာအားြဖင့် ထိုသာသနာ့မျိုးဆက် ရှင်ရဟန်းသာမေဏတို့ကို ဆွမ်းအစရိှေသာ ပစ္စည်းေလးပါးတို့ြဖင့် မိမိတို့ တတ်စွမ်းသမှျ ေထာက်ပံ့လှူဒါန်းြကရေပသည်။
ကျွန်ေတာ်နှင့်ဦးေလးတို့ မိသားစုသည် ြကာသာပေတးေန့တုိင်း ဆွမ်းေလာင်းဓမ္မာရံုတွင် ဆွမ်းေလာင်းလှူေလ့ ရိှသည့်အြပင် အိမ်တွင်လည်း ထုိင်ကို်ယ်ေတာ်များကို ပင့်ဖိတ် ဆွမ်းကပ်ေလ့ရိှပါသည်။ ထို့ြပင်လည်း စာသင်သားသံဃာများ ြဖစ်ေနေသာေြကာင့် ေဘာလ်ပင်၊ ဗလာစာအုပ် စေသာ စာေရးကိရိယာများကိုလည်း အခါအားေလျာ်စွာ လှူဒါန်းပါသည်။ ထိုအထဲတွင် ရပ်ရွာက ေဆွမျိုးရိပ်မကင်းသည့် ဦးပဥ္စင်းများလည်း ပါ၀င်လျက်ရိှရာ ထိုေဆွမျိုး ဦးပဥ္စင်းများထဲမှ ဦးပဥ္စင်းတစ်ပါးမှာ ကျန်းမာေရး သိပ်ြပီးမေကာင်းလှပါ။ အထက်ပိုင်း ေဒသတွင် ေခတ်တ္တသီတင်းသံုးစဉ်က ြဖစ်ခဲ့ရသည့် ငှက်ဖျားေရာဂါကို အြမစ်ြပတ် ကင်းစင်ေအာင် ကုသြခင်း မြပုခဲ့၍လား မသိ (ကျွန်ေတာ့်အထင်ပါ) ။ ခဏခဏ ဖျားတတ်၏။ စာေမးပွဲေြဖခါနီးတွင် အေတာ်ေလး ေနမေကာင်းသြဖင့် ဓမ္မာစရိယစာေမးပွဲကို မေြဖနိုင်ေတာ့ဘဲ ရွာသို့ ြပန်ြကွသွားခဲ့ရပါေတာ့သည်။ ကျန်ရစ်သည့် ဦးပဥ္စင်းများ စာေမးပွဲေြဖြပီး၍ ရွာသို့ ေခတ္တြပန်ြကွခါနီးတွင် လာေရာက်နှုတ်ဆက်ြကသြဖင့် “ေနမေကာင်းြဖစ်ေနတဲ့ ဦးပဥ္စင်းေလးကို ေဆးစစ်ဖို့နဲ့ ေဆးကုသမှုခံယူဖို့ ြပန်ပင့်ခဲ့ြကပါဘုရား”ဟု ေလှျာက်ထားလုိက်ပါသည်။
ရိုးရာကိုင်၏- မကိုင်၏
ဦးပဥ္စင်းများ ြမို့သို့ ြပန်ြကွလာေသာအခါ ထုိေနမေကာင်းေသာ ဦးပဥ္စင်းေလး မပါလာ၍ ေမးေလှျာက်ြကည့်ရာတွင် ဦးပဥ္စင်းများက “ေခါ်မရခဲ့ဘူး ဒကာေလးေရ၊ ဆီးြဖူ-ဖန်ခါး-နွားကျင်ငယ်ေရများနဲ့ ေဖာ်စပ်ရတဲ့ ဘုရားေဆးနည်းေတာ်အတိုင်း ေဖာ်စပ်ြပီး စားြကည့်ဦးမယ်တဲ့။ ပိန်သွားလိုက်တာ ဒကာေလးရယ်” ဟု ဦးပဥ္စင်းတစ်ပါးက မိန့်ပါ၏။ ကျွန်ေတာ်က “ဘုရားေဆးနည်းေတာ်နဲ့ ကုတာလဲ ကုတာေပါ့ဘုရား။ ဒါေပမယ့် အခုေခတ်က ေရာဂါေတွက ဆန်းြပားတယ်မဟုတ်လား။ ဒါေြကာင့် ဓါတ်မှန်ရိုက်တန်ရိုက်၊ ေသွးစစ်တန်စစ်ြပီး ေရာဂါရှာေဖွ စစ်ေဆးြကည့်ချင်တယ် ဘုရား။ ဒါမှလဲ အနာသိ ေဆးရိှဆိုတဲ့အတုိင်း ကုသရတာ လွယ်ကူတာေပါ့ ဘုရား ။ ကုတာကေတာ့ ဘုရားေဆးနဲ့ပဲ ကုကု၊ သိပ္ပံေဆးနဲ့ပဲ ကုကု၊ တိုင်းရင်းေဆးနဲ့ပဲ ကုကု ဆန္ဒရိှသလို ကုလို့ရပါတယ် ဘုရား” ဟု ေလှျာက်တင်မိပါ၏။
“ဦးပဥ္စင်းတို့လဲ ေြပာတာပါပဲ ဒကာေလးရယ်။ သူတွင်မကဘူး၊ သူ့ရဟန်း ဒကာ၊ ရဟန်းအမများရဲ့ အိမ်ြကွြပီး ဦးပဥ္စင်း ြမို့ကိုြပန်လိုက်ေအာင် ေဖျာင်းဖျ၊ တုိက်တွန်းေပးဖို့သွားေြပာေတာ့ ဦးပဥ္စင်းကို ရိုးရာနတ် ကိုင်ထားတယ်လို့ အေဟာထွက်ထားလို့ နတ်တင်ြကည်ပါဦးမယ်တဲ့ ဒကာရဲ့” ဟု စိတ်မေကာင်းသံြဖင့် မိန့်ပါသည်။
“ဘယ်လိုဘုရား” မြကားလိုက်ရ၍ ထပ်ေမးြခင်း မဟုတ်ပါ။ ပီပီသသြကီးကို ြကားလိုက်ရပါသည်။ အံ့အားသင့်သွား၍ အာေမဍိတ်တစ်လံုး တုန်လှုပ်ေချာက်ချားစွာ ခုန်ထွက်သွားြခင်းြဖစ်ပါ၏။
“ြကံြကံဖန်ဖန် ဘုရား၊ ဗုဒ္ဓသာ၀က သာသနာ့၀န်ထမ်း ရဟန်းေတာ်ကို ရိုးရာနတ်ကိုင်ရတယ်လို့” ဟူ၍လည်း အံဩ ထိတ်လန့် ၀မ်းနည်းေြကကွဲ ယူကျံုးမရြခင်းများြဖင့် ဆို့နင့်စွာ ေရရွတ်မိပါေတာ့သည်။ “ေဩာ် လူေတွ လူေတွ ၊ ေြပာေတာ့ ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ လုပ်ေဆာင်ေနြကတာက ဘုရားနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ချည်းပါလား”
လူသားများ ေလာကတွင် ကပ်ေဘးများ ဆိုက်ေရာက်ခဲ့ပါက ဘုရားရှင်အမှူးြပုလျက် သံဃာေတာ် အရှင်ြမတ်များကို ေဒသစာရီ ြကွချီီေတာ်မူြကြပီး ပရိတ်ေတာ်များ ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ေတာ်မူြကြခင်း၊ လူများကို ေကာင်းေသာအကျင့်သီလများ ေဆာက်တည်ပွားများြကရန် ေဟာြကားေတာ်မူြကြခင်းြဖင့် ကပ်သံုးပါးနှင့် ေဘးဆိုးအန္တရာယ်များမှ လွတ်ကင်ချမ်းသာြကရေြကာင်း ေထရ၀ါဒ သမိုင်းေြကာင်း အစဉ်အလာရိှပါသည်။ (ပရိတ်ြကီး ၁၁သုတ် ြဖစ်ေတာ်စဉ် သမိုင်းတွင်ရှုပါ။) မျက်ေမှာက်ကာလတွင်လည်း လူသားများ ဘယာေ၀း၍ ေအးချမ်းသာယာေရးအတွက် ြမန်မာနိုင်ငံအနှံ့အြပား၌ ေနရာေဒသအသီးသီး နှစ်ဆန်းတစ်ရက်ေန့တုိင်းပင် အန္တရာယ်ကင်းပရိတ်ေတာ်များ ရွတ်ပွားြကြခင်း၊ အသံမစဲ ပဋ္ဌာန်းပူေဇာ်ပွဲများ အခါအားေလျာ်စွာ ကျင်းပေနြက သည်မှာ အထင်အရှားြဖစ်သည်။ ထို့ြပင် ေြမကွက်၀ယ်၀ယ်၊ တုိက်တာအိမ်ကိုပင် ေဆာက်ေဆာက်၊ ေြမသန့် ကမ္မ၀ါရွတ်ဖတ်ြကြခင်း၊ အိမ်တက်-တိုက်တက် မဂင်္လာကျင်းပြကြခင်းနှင့် ရဟန်းေတာ်များ ဖိတ်ြကား၍ တရားနာယူြကရသည်သာ ြဖစ်ပါ၏။
ယခုေတာ့ လူသားေလာကကို အန္တရာယ်ကင်းေအာင် ြပုေဆာင်ေပးေတာ်မူြကေသာ၊ ေလာကကို သန့်ရှင်း စင်ြကယ်မှု ြပုေတာ်မူေနြကေသာ ဗုဒ္ဓ၏သာ၀က ရဟန်းေတာ်ြမတ်ကိုမှ အပါယ်ေလးပါး စာရင်း၀င် ၃၇ မင်း ရိုးရာနတ်ဆိုသူက ခန္ဓာကိုယ်ကို ေရာဂါေ၀ဒနာများကပ်ေအာင် ဖမ်းစားမှုြပုနိုင်သတဲ့ ။ “ေဟာသူကလဲ ေဟာပါေပ့။ ယံုသူကလည်း ယံုြကပါေပ့” ဟုသာ ဆိုလိုက်ချင်ပါေတာ့သည်။
နတ်က ဘုန်းြကီးကို ဆံပင်နုတ်ေလသတတ်
မြကာခင် ထိုဦးပဥ္စင်းသည် ရွာသို့ ကိစ္စတစ်ခုြဖင့်ြကွရင်း ေနမေကာင်းေသာ ဦးပဥ္စင်းကို ြပန်ပင့်လာ၏။ ကျွန်ေတာ်လည်း ကတိအတိုင်း ေဆးခန်းများသို့ လိုက်ြပ ကုသေပးပါသည်။ ယခု အေတာ်ပင် ကျန်းမာေနပါြပီ။ ေနမေကာင်းစဉ်ကတည်းက ေဆးခန်းပို့ဖို့ အြကိမ်ြကိမ်ေလှျာက်ထားေသာ်လည်း ဦးပဥ္စင်းက သူ့အတွက်နှင့် တစ်ပါးသူတို့ တာ၀န်ဒုက္ခပိုေနြကမည်ကို မြဖစ်ေစလို၍ ခွင့်ြပုေတာ်မူြခင်း မရိှခဲ့ပါ။ အလှူ၀တ္ထုေငွများကိုလည်း လက်မခံခဲ့။ အကယ်၍သာ ထိုစဉ်ကတည်းက ကုသခဲ့မည်ဆိုလှျင် ဓမ္မာစရိယ စာေမးပွဲကို ေချာေချာေမွ့ေမွ့ ေြဖဆိုေအာင်ြမင်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ကျွန်ေတာ်ယံုြကည်လျက် နှေြမာေနမိပါသည်။
ထို့ြပင် ရဟန်းေတာ်ကို နတ်ကိုင်သည်သည်ဟု ဆိုြခင်းကို အစာမေကျြဖစ်ေနေသာ ကျွန်ေတာ်က “ဦးပဥ္စင်းကို နတ်ကိုင်တယ်ဆို ဘုရား”ဟု ေမးေလှျာက်မိရာ ဦးပဥ္စင်းက သူ့ရဟန်း ဒကာ၊ ဒကာမတို့အတွက် ရှက်စနိုးေတာ် မူဟန်တူသည် ရှက်ြပံုးေလး ြပံုးေန၏။ကျွန်ေတာ်က မေကျနပ်နိုင်ေသးဘဲ “လူေတွ ဒီလို အယူအဆလွဲေနတာကို ရွာဦးေကျာင်း ဘုန်းေတာ်ြကီး မသိဘူးလား ဘုရား” ဟု ဆက်လက်ေမးေလှျာက်ြပန်သည်တွင် ေနမေကာင်းေသာ ဦးပဥ္စင်းကို ြပန်ပင့်လာေသာ ဦးပဥ္စင်းက “မေြပာပါနဲ့ေတာ့ ဒကာရယ်၊ ရွာဦးေကျာင်း ဘုန်းြကီးကိုယ်တုိင်ေတာင် နတ်နုတ်ခံရလို့ ေခါင်းေြပာင်ေနသတဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ နတ်ဆရာကိုေမးေတာ့ နတ်က လက်ရိှေနရာမှာ မေပျာ်လို့ဆိုတာနဲ့ နတ်စင်ေနရာ ေရွှ့ေပးလုိက်မှ ဘုန်းြကီး ဆံပင် ြပန်ေပါက်သတဲ့ ဒကာေရ့” ဟူေလ၏။
ကျွန်ေတာ် ငိုအားထက် ရယ်အားသန် ြဖစ်သွားပါသည်။ သို့ေသာ် ချက်ချင်းပင် စိတ်မချမ်းမသာ ြဖစ်သွားမိပါ၏။ “ြဖစ်ရေလ ဘုရား၊ တပည့်ေတာ်တို့လဲ တစ်ခါတစ်ရံ အပူအားြကီးတဲ့အခါ ဆံပင်ကျွတ်တတ်တာပါပဲ ဘုရား၊ ေဆး၀ါးနဲ့ ြပုြပင်လုိက်လို့ အပူအေအးမှျတ ညီညွတ်သွားရင် ဆံပင်ြပန်ေပါက်တာပါပဲ ဘုရား။ ဘယ်မှာ နတ်နှုတ်တာ ဟုတ်မလဲ ဘုရား။ အချို့လူေတွများ ေခါင်းတစ်၀က်ေလာက်၊ အချို့တစ်ေခါင်းလံုးနီးပါး ထိပ်ေြပာင်ေနြကတာေတွဟာ ဒီလိုဆို ခက်ကေရာေပါ့။ နတ်စင်ေရွှ့လုိက်မှ ဆံပင်ြပန်ေပါက်တယ် ဆိုတာကလဲ ထန်းသီးေြကွခိုက် ကျီးနင်းခိုက် ြဖစ်မှာပါ ဘုရား ”
“ဟုတ်ပါတယ် ဒကာရယ် ၊ ဒါေပမယ့် ဘုန်းြကီးကလဲ သူကိုယ်တုိင် လက်ေတွ့ခံရတာဆိုြပီး စွဲေန ယံုေနတယ်”
သွားြပီ။ “ခုမှ ကယ်သူေ၀းပါေပါ့၊ ေလှကွဲက အဖာ” ဆိုသကဲ့သို့ ြဖစ်ေတာ့သည်။ ရှင်ေတာ်ဗုဒ္ဓက လူအြဖစ် ရခဲစွ၊ ေယာကျ်ားဘ၀ ရခဲစွ၊ ရဟန်းအြဖစ် ရခဲစွ၊ သာသနာေတာ်ြကီးနှင့် ြကံုြကိုှုက်ခဲစွ၊ သဒ္ဒါတရား ရိှခဲစွ- ဟု ရရန်၊ ြဖစ်ရန် ခဲယဉ်းလှေသာ ဒုလ္လဘတရား ငါးပါးဟူ၍ ေဟာြကားေတာ်မူခဲ့ပါသည်။ ထိုဒုလ္လဘတရားငါးပါးကို ပိုင်ဆိုင်သူတို့ကား လူသားြဖစ်ေသာ ရဟန်းသာမေဏ၊ သံဃာေတာ်များမှတစ်ပါး အြခားမရိှ။ မည်သည့် ြဗဟ္မာ၊ သိြကား၊ နတ်များမှ မရနိုင်ြကပါေချ။ ထို့ေြကာင့်လည်း ြမတ်ဗုဒ္ဓက ယေန့မှြဖစ်သည့် ပုထုဇဉ်သာမေဏငယ်ကို အရိယာြဖစ်ေသာ လူ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမများနှင့်တကွ ြဗဟ္မာ၊ သိြကား၊ နတ်တို့ အားလံုးကပင်လှျင် ရိှခိုး ပူေဇာ်ြခင်းငှာ ထုိက်သည်ဟု မိန့်ြကားေတာ်မူခဲ့ြခင်း ြဖစ်ပါ၏။ထိုသို့ ရတနာသံုးပါးတွင် တစ်ပါးအပါအ၀င် ြဖစ်သည့် သံဃာရတနာေတာ်ြမတ်ကို ဦးေခါင်းထက်မှ ဆံပင်ကိုများ မိစ္ဆာနတ်က ေြပာင်ေအာင်နုတ်သတဲ့။ လူသူေလးပါး ြကား၍မှ ေလျာ်ကန်ပါ၏ေလာ။
“ဒီလိုဆိုရင်ြဖင့် ဒီအစွဲေတွကို ကျွတ်ေအာင်ချွတ်ဖို့ ကယ်သူေ၀းြကြပီေပါ့ ဘုရား”ဟု ၀မ်းနည်းပက်လက် တင်ေလှျာက်မိရာ ဦးပဥ္စင်းက “မေ၀းပါဘူး ဒကာရဲ့ ၊ ရိှပါတယ်”
“ဘယ်သူများလဲ ဘုရား”
“အထက်ေကျာင်း ဘုန်းြကီးေလ”
ဦးပဥ္စင်းမိန့်မှ သတိရမိေတာ့သည်။ အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီးဆိုသည်မှာ ရွာနှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်းရိှ ေတာရေကျာင်းတွင် သီတင်းသံုးေနေသာ ဘုန်းေတာ်ြကီးြဖစ်၏။ ေတာေကျာင်းတွင် ေကျာင်းထုိင်၍ ေနြခင်းေြကာင့် ေတာေကျာင်းဘုန်းြကီးဟု ေခါ်ေ၀ါ်ေနြကေသာ်လည်း သက်ေတာ်မှာ ငယ်ငယ်ပင်ရိှေသး၏။ နမ္မားြမို့ ၊ ြမို့မေကျာင်းတိုက်၌လည်းေကာင်း၊ မန္တေလးြမို့ ၀ိသုဒ္ဓါရံုေကျာင်းတိုက်၌လည်းေကာင်း ပရိယတ္တိစာေပများ သင်ယူဆည်းပူးခဲ့သြဖင့် စာေပဗဟုသုတ ြကွယ်၀ြပီး ၀ိဘဇ္ဇဉာဏ် ထက်သန်ေတာ်မူသည့် အြပင် ရိပ်သာတရားစခန်း၀င်၍ ပဋိပတ္တိကိုလည်း လက်ေတွ့အားထုတ်ေတာ်မူခဲ့သည်။ ဓမ္မာစရိယတန်း အေရာက်တွင် ဤယခုလက်ရိှေတာေကျာင်းဘုန်းြကီး ပျံလွန်ေတာ်မူ၍ အေ၀းေရာက်အစ်ကိုေတာ်လည်း ြဖစ်ေသာ ဆရာေတာ်၏ “ရွာကိုြပန်၍ သာသနာြပုပါ” ဟူေသာ ဩ၀ါဒကို ဦးထိပ်ပန်ဆင်ကာ ဤေတာေကျာင်းသို့ လာေရာက်ေကျာင်းထုိင်ရြခင်း ြဖစ်သည်။ ေရာက်စတွင် ငယ်ရွယ်သူြဖစ်သည့် အားေလျာ်စွာ ေတာေကျာင်း၌ မေပျာ်ေမွ့ေသာ်လည်း ေနရမည့်အတူတူ ကိုယ်တုိင်နှင့်တကွ အများအကျိုးရိှေအာင်ေနမည်ဟု ဆံုးြဖတ်ေတာ် မူဟန်တူသည်။ ေနွရာသီတွင် ကေလးငယ်များကို ဗုဒ္ဓဘာသာယဉ်ေကျးမှုသင်တန်း ပို့ချေပးသည်။ လူလတ်ပိုင်းများကို ဓမ္မစြကာ၀တ်အသင်းများ ဖွဲ့စည်းေစသည်။ သာေရး နာေရးရိှ၍ တရားေဟာခွင့်ြကံု လှျင်လည်း အယူအြမင် စင်ြကယ်ေရး တရားေတာ်များကို ဦးစားေပး၍ ေဟာသည်။ အငယ်တန်း၊ အလတ်တန်း၊ အထိလည်း စာချေပးသည်။
“အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီးက အယူမှား၊ အစွဲမှားများကို ေထာက်ြပြပီး အမှန်တရားေတွ သက်၀င်လာေအာင် ြပုြပင်ေရးတရားေတွ ေဟာပါတယ် ဒကာရယ်။ ဒါေပမယ့် လူေတွက ခက်တယ်။ တစ်ခိျု့က အဲဒီလို ေဟာတာကိုပဲ သူတို့အစွဲေတွ ထိခိုက်ရမလားဆိုြပီး အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီ နတ်ေနှာက်လို့ ရူးေနြပီလုိ့ ေြပာြကေသးတယ်”
“အလိုေလး ဘုရားဘုရား ။ မြကား၀ံ့ မနာသာေတွပါလား။ တကယ့်ေသနတ်ကျည်ဆံကမှ တစ်ခါမှန်လှျင် တစ်သက်တစ်ဘ၀သာ ေသရမည်။ ပါးစပ်ကျည်ဆန်ကေတာ့ တစ်ခါမှန်လိုက်ြပီ ဆိုမှြဖင့် ဘ၀များစွာ သံသရာ တစ်ေလှျာက် ခံေပးဦးေရာ့ ”
“သိပ်လဲ စိတ်မပူပါနဲ့ ဒကာရယ်။ ဘယ်သူေတွ ဘာေြပာေြပာ အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီးက လက်ေလှျာ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုေတာင်မှ ရွာေကျာင်းကိုလာြပီး ၀ိပဿနာတရားစခန်းဖွင့်ဖို့ စီစဉ်ေနေလရဲ့။ အစပိုင်းေတာ့လဲ လူအို လူမင်းေတွနဲ့ေပါ့။ တြဖည်းြဖည်းေတာ့ လူလတ်ပုိင်းနဲ့ လူငယ်ေတွကိုပါ စည်းရံုးနိုင်ပါလိမ့်မယ်”
ဦပဥ္စင်းက ဤသို့ မိန့်မှပင် ကျွန်ေတာ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားပါသည်။ “စိတ်ရှည် ဇွဲသန်၊ သည်းညည်းခံ၊ ြပုရန် သာသနာ” ဟု ဆိုသည့်အတုိင်း မိိမိကို မိှုချိုး မှျစ်ချိုးေြပာေသာ်လည်း စိတ်နာ စိတ်ပျက်ေတာ်မူြခင်း မရိှဘဲ အမျိုး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာင့်ေရှာက်ေတာ်မူသည့် အရှင်ြမတ်အား ေလးစားြကည်ညိုမိသည်နှင့်အမှျ အရှင်ြမတ်၏ သာသနာြပုလုပ်ငန်းြကီး ေအာင်ြမင်ပါေစ၊ အရှင်ြမတ်လို သာသနာ့ အာဇာနည်များ များများြကီး ေပါ်ထွန်းလာပါေစဟုသာ အြကိမ်ြကိမ် ဆုေတာင်းလုိက်မိပါေတာ့သည်။
ကျွန်ေတာ်နှင့်ဦးေလးတို့ မိသားစုသည် ြကာသာပေတးေန့တုိင်း ဆွမ်းေလာင်းဓမ္မာရံုတွင် ဆွမ်းေလာင်းလှူေလ့ ရိှသည့်အြပင် အိမ်တွင်လည်း ထုိင်ကို်ယ်ေတာ်များကို ပင့်ဖိတ် ဆွမ်းကပ်ေလ့ရိှပါသည်။ ထို့ြပင်လည်း စာသင်သားသံဃာများ ြဖစ်ေနေသာေြကာင့် ေဘာလ်ပင်၊ ဗလာစာအုပ် စေသာ စာေရးကိရိယာများကိုလည်း အခါအားေလျာ်စွာ လှူဒါန်းပါသည်။ ထိုအထဲတွင် ရပ်ရွာက ေဆွမျိုးရိပ်မကင်းသည့် ဦးပဥ္စင်းများလည်း ပါ၀င်လျက်ရိှရာ ထိုေဆွမျိုး ဦးပဥ္စင်းများထဲမှ ဦးပဥ္စင်းတစ်ပါးမှာ ကျန်းမာေရး သိပ်ြပီးမေကာင်းလှပါ။ အထက်ပိုင်း ေဒသတွင် ေခတ်တ္တသီတင်းသံုးစဉ်က ြဖစ်ခဲ့ရသည့် ငှက်ဖျားေရာဂါကို အြမစ်ြပတ် ကင်းစင်ေအာင် ကုသြခင်း မြပုခဲ့၍လား မသိ (ကျွန်ေတာ့်အထင်ပါ) ။ ခဏခဏ ဖျားတတ်၏။ စာေမးပွဲေြဖခါနီးတွင် အေတာ်ေလး ေနမေကာင်းသြဖင့် ဓမ္မာစရိယစာေမးပွဲကို မေြဖနိုင်ေတာ့ဘဲ ရွာသို့ ြပန်ြကွသွားခဲ့ရပါေတာ့သည်။ ကျန်ရစ်သည့် ဦးပဥ္စင်းများ စာေမးပွဲေြဖြပီး၍ ရွာသို့ ေခတ္တြပန်ြကွခါနီးတွင် လာေရာက်နှုတ်ဆက်ြကသြဖင့် “ေနမေကာင်းြဖစ်ေနတဲ့ ဦးပဥ္စင်းေလးကို ေဆးစစ်ဖို့နဲ့ ေဆးကုသမှုခံယူဖို့ ြပန်ပင့်ခဲ့ြကပါဘုရား”ဟု ေလှျာက်ထားလုိက်ပါသည်။
ရိုးရာကိုင်၏- မကိုင်၏
ဦးပဥ္စင်းများ ြမို့သို့ ြပန်ြကွလာေသာအခါ ထုိေနမေကာင်းေသာ ဦးပဥ္စင်းေလး မပါလာ၍ ေမးေလှျာက်ြကည့်ရာတွင် ဦးပဥ္စင်းများက “ေခါ်မရခဲ့ဘူး ဒကာေလးေရ၊ ဆီးြဖူ-ဖန်ခါး-နွားကျင်ငယ်ေရများနဲ့ ေဖာ်စပ်ရတဲ့ ဘုရားေဆးနည်းေတာ်အတိုင်း ေဖာ်စပ်ြပီး စားြကည့်ဦးမယ်တဲ့။ ပိန်သွားလိုက်တာ ဒကာေလးရယ်” ဟု ဦးပဥ္စင်းတစ်ပါးက မိန့်ပါ၏။ ကျွန်ေတာ်က “ဘုရားေဆးနည်းေတာ်နဲ့ ကုတာလဲ ကုတာေပါ့ဘုရား။ ဒါေပမယ့် အခုေခတ်က ေရာဂါေတွက ဆန်းြပားတယ်မဟုတ်လား။ ဒါေြကာင့် ဓါတ်မှန်ရိုက်တန်ရိုက်၊ ေသွးစစ်တန်စစ်ြပီး ေရာဂါရှာေဖွ စစ်ေဆးြကည့်ချင်တယ် ဘုရား။ ဒါမှလဲ အနာသိ ေဆးရိှဆိုတဲ့အတုိင်း ကုသရတာ လွယ်ကူတာေပါ့ ဘုရား ။ ကုတာကေတာ့ ဘုရားေဆးနဲ့ပဲ ကုကု၊ သိပ္ပံေဆးနဲ့ပဲ ကုကု၊ တိုင်းရင်းေဆးနဲ့ပဲ ကုကု ဆန္ဒရိှသလို ကုလို့ရပါတယ် ဘုရား” ဟု ေလှျာက်တင်မိပါ၏။
“ဦးပဥ္စင်းတို့လဲ ေြပာတာပါပဲ ဒကာေလးရယ်။ သူတွင်မကဘူး၊ သူ့ရဟန်း ဒကာ၊ ရဟန်းအမများရဲ့ အိမ်ြကွြပီး ဦးပဥ္စင်း ြမို့ကိုြပန်လိုက်ေအာင် ေဖျာင်းဖျ၊ တုိက်တွန်းေပးဖို့သွားေြပာေတာ့ ဦးပဥ္စင်းကို ရိုးရာနတ် ကိုင်ထားတယ်လို့ အေဟာထွက်ထားလို့ နတ်တင်ြကည်ပါဦးမယ်တဲ့ ဒကာရဲ့” ဟု စိတ်မေကာင်းသံြဖင့် မိန့်ပါသည်။
“ဘယ်လိုဘုရား” မြကားလိုက်ရ၍ ထပ်ေမးြခင်း မဟုတ်ပါ။ ပီပီသသြကီးကို ြကားလိုက်ရပါသည်။ အံ့အားသင့်သွား၍ အာေမဍိတ်တစ်လံုး တုန်လှုပ်ေချာက်ချားစွာ ခုန်ထွက်သွားြခင်းြဖစ်ပါ၏။
“ြကံြကံဖန်ဖန် ဘုရား၊ ဗုဒ္ဓသာ၀က သာသနာ့၀န်ထမ်း ရဟန်းေတာ်ကို ရိုးရာနတ်ကိုင်ရတယ်လို့” ဟူ၍လည်း အံဩ ထိတ်လန့် ၀မ်းနည်းေြကကွဲ ယူကျံုးမရြခင်းများြဖင့် ဆို့နင့်စွာ ေရရွတ်မိပါေတာ့သည်။ “ေဩာ် လူေတွ လူေတွ ၊ ေြပာေတာ့ ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ လုပ်ေဆာင်ေနြကတာက ဘုရားနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ချည်းပါလား”
လူသားများ ေလာကတွင် ကပ်ေဘးများ ဆိုက်ေရာက်ခဲ့ပါက ဘုရားရှင်အမှူးြပုလျက် သံဃာေတာ် အရှင်ြမတ်များကို ေဒသစာရီ ြကွချီီေတာ်မူြကြပီး ပရိတ်ေတာ်များ ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈာယ်ေတာ်မူြကြခင်း၊ လူများကို ေကာင်းေသာအကျင့်သီလများ ေဆာက်တည်ပွားများြကရန် ေဟာြကားေတာ်မူြကြခင်းြဖင့် ကပ်သံုးပါးနှင့် ေဘးဆိုးအန္တရာယ်များမှ လွတ်ကင်ချမ်းသာြကရေြကာင်း ေထရ၀ါဒ သမိုင်းေြကာင်း အစဉ်အလာရိှပါသည်။ (ပရိတ်ြကီး ၁၁သုတ် ြဖစ်ေတာ်စဉ် သမိုင်းတွင်ရှုပါ။) မျက်ေမှာက်ကာလတွင်လည်း လူသားများ ဘယာေ၀း၍ ေအးချမ်းသာယာေရးအတွက် ြမန်မာနိုင်ငံအနှံ့အြပား၌ ေနရာေဒသအသီးသီး နှစ်ဆန်းတစ်ရက်ေန့တုိင်းပင် အန္တရာယ်ကင်းပရိတ်ေတာ်များ ရွတ်ပွားြကြခင်း၊ အသံမစဲ ပဋ္ဌာန်းပူေဇာ်ပွဲများ အခါအားေလျာ်စွာ ကျင်းပေနြက သည်မှာ အထင်အရှားြဖစ်သည်။ ထို့ြပင် ေြမကွက်၀ယ်၀ယ်၊ တုိက်တာအိမ်ကိုပင် ေဆာက်ေဆာက်၊ ေြမသန့် ကမ္မ၀ါရွတ်ဖတ်ြကြခင်း၊ အိမ်တက်-တိုက်တက် မဂင်္လာကျင်းပြကြခင်းနှင့် ရဟန်းေတာ်များ ဖိတ်ြကား၍ တရားနာယူြကရသည်သာ ြဖစ်ပါ၏။
ယခုေတာ့ လူသားေလာကကို အန္တရာယ်ကင်းေအာင် ြပုေဆာင်ေပးေတာ်မူြကေသာ၊ ေလာကကို သန့်ရှင်း စင်ြကယ်မှု ြပုေတာ်မူေနြကေသာ ဗုဒ္ဓ၏သာ၀က ရဟန်းေတာ်ြမတ်ကိုမှ အပါယ်ေလးပါး စာရင်း၀င် ၃၇ မင်း ရိုးရာနတ်ဆိုသူက ခန္ဓာကိုယ်ကို ေရာဂါေ၀ဒနာများကပ်ေအာင် ဖမ်းစားမှုြပုနိုင်သတဲ့ ။ “ေဟာသူကလဲ ေဟာပါေပ့။ ယံုသူကလည်း ယံုြကပါေပ့” ဟုသာ ဆိုလိုက်ချင်ပါေတာ့သည်။
နတ်က ဘုန်းြကီးကို ဆံပင်နုတ်ေလသတတ်
မြကာခင် ထိုဦးပဥ္စင်းသည် ရွာသို့ ကိစ္စတစ်ခုြဖင့်ြကွရင်း ေနမေကာင်းေသာ ဦးပဥ္စင်းကို ြပန်ပင့်လာ၏။ ကျွန်ေတာ်လည်း ကတိအတိုင်း ေဆးခန်းများသို့ လိုက်ြပ ကုသေပးပါသည်။ ယခု အေတာ်ပင် ကျန်းမာေနပါြပီ။ ေနမေကာင်းစဉ်ကတည်းက ေဆးခန်းပို့ဖို့ အြကိမ်ြကိမ်ေလှျာက်ထားေသာ်လည်း ဦးပဥ္စင်းက သူ့အတွက်နှင့် တစ်ပါးသူတို့ တာ၀န်ဒုက္ခပိုေနြကမည်ကို မြဖစ်ေစလို၍ ခွင့်ြပုေတာ်မူြခင်း မရိှခဲ့ပါ။ အလှူ၀တ္ထုေငွများကိုလည်း လက်မခံခဲ့။ အကယ်၍သာ ထိုစဉ်ကတည်းက ကုသခဲ့မည်ဆိုလှျင် ဓမ္မာစရိယ စာေမးပွဲကို ေချာေချာေမွ့ေမွ့ ေြဖဆိုေအာင်ြမင်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ကျွန်ေတာ်ယံုြကည်လျက် နှေြမာေနမိပါသည်။
ထို့ြပင် ရဟန်းေတာ်ကို နတ်ကိုင်သည်သည်ဟု ဆိုြခင်းကို အစာမေကျြဖစ်ေနေသာ ကျွန်ေတာ်က “ဦးပဥ္စင်းကို နတ်ကိုင်တယ်ဆို ဘုရား”ဟု ေမးေလှျာက်မိရာ ဦးပဥ္စင်းက သူ့ရဟန်း ဒကာ၊ ဒကာမတို့အတွက် ရှက်စနိုးေတာ် မူဟန်တူသည် ရှက်ြပံုးေလး ြပံုးေန၏။ကျွန်ေတာ်က မေကျနပ်နိုင်ေသးဘဲ “လူေတွ ဒီလို အယူအဆလွဲေနတာကို ရွာဦးေကျာင်း ဘုန်းေတာ်ြကီး မသိဘူးလား ဘုရား” ဟု ဆက်လက်ေမးေလှျာက်ြပန်သည်တွင် ေနမေကာင်းေသာ ဦးပဥ္စင်းကို ြပန်ပင့်လာေသာ ဦးပဥ္စင်းက “မေြပာပါနဲ့ေတာ့ ဒကာရယ်၊ ရွာဦးေကျာင်း ဘုန်းြကီးကိုယ်တုိင်ေတာင် နတ်နုတ်ခံရလို့ ေခါင်းေြပာင်ေနသတဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ နတ်ဆရာကိုေမးေတာ့ နတ်က လက်ရိှေနရာမှာ မေပျာ်လို့ဆိုတာနဲ့ နတ်စင်ေနရာ ေရွှ့ေပးလုိက်မှ ဘုန်းြကီး ဆံပင် ြပန်ေပါက်သတဲ့ ဒကာေရ့” ဟူေလ၏။
ကျွန်ေတာ် ငိုအားထက် ရယ်အားသန် ြဖစ်သွားပါသည်။ သို့ေသာ် ချက်ချင်းပင် စိတ်မချမ်းမသာ ြဖစ်သွားမိပါ၏။ “ြဖစ်ရေလ ဘုရား၊ တပည့်ေတာ်တို့လဲ တစ်ခါတစ်ရံ အပူအားြကီးတဲ့အခါ ဆံပင်ကျွတ်တတ်တာပါပဲ ဘုရား၊ ေဆး၀ါးနဲ့ ြပုြပင်လုိက်လို့ အပူအေအးမှျတ ညီညွတ်သွားရင် ဆံပင်ြပန်ေပါက်တာပါပဲ ဘုရား။ ဘယ်မှာ နတ်နှုတ်တာ ဟုတ်မလဲ ဘုရား။ အချို့လူေတွများ ေခါင်းတစ်၀က်ေလာက်၊ အချို့တစ်ေခါင်းလံုးနီးပါး ထိပ်ေြပာင်ေနြကတာေတွဟာ ဒီလိုဆို ခက်ကေရာေပါ့။ နတ်စင်ေရွှ့လုိက်မှ ဆံပင်ြပန်ေပါက်တယ် ဆိုတာကလဲ ထန်းသီးေြကွခိုက် ကျီးနင်းခိုက် ြဖစ်မှာပါ ဘုရား ”
“ဟုတ်ပါတယ် ဒကာရယ် ၊ ဒါေပမယ့် ဘုန်းြကီးကလဲ သူကိုယ်တုိင် လက်ေတွ့ခံရတာဆိုြပီး စွဲေန ယံုေနတယ်”
သွားြပီ။ “ခုမှ ကယ်သူေ၀းပါေပါ့၊ ေလှကွဲက အဖာ” ဆိုသကဲ့သို့ ြဖစ်ေတာ့သည်။ ရှင်ေတာ်ဗုဒ္ဓက လူအြဖစ် ရခဲစွ၊ ေယာကျ်ားဘ၀ ရခဲစွ၊ ရဟန်းအြဖစ် ရခဲစွ၊ သာသနာေတာ်ြကီးနှင့် ြကံုြကိုှုက်ခဲစွ၊ သဒ္ဒါတရား ရိှခဲစွ- ဟု ရရန်၊ ြဖစ်ရန် ခဲယဉ်းလှေသာ ဒုလ္လဘတရား ငါးပါးဟူ၍ ေဟာြကားေတာ်မူခဲ့ပါသည်။ ထိုဒုလ္လဘတရားငါးပါးကို ပိုင်ဆိုင်သူတို့ကား လူသားြဖစ်ေသာ ရဟန်းသာမေဏ၊ သံဃာေတာ်များမှတစ်ပါး အြခားမရိှ။ မည်သည့် ြဗဟ္မာ၊ သိြကား၊ နတ်များမှ မရနိုင်ြကပါေချ။ ထို့ေြကာင့်လည်း ြမတ်ဗုဒ္ဓက ယေန့မှြဖစ်သည့် ပုထုဇဉ်သာမေဏငယ်ကို အရိယာြဖစ်ေသာ လူ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမများနှင့်တကွ ြဗဟ္မာ၊ သိြကား၊ နတ်တို့ အားလံုးကပင်လှျင် ရိှခိုး ပူေဇာ်ြခင်းငှာ ထုိက်သည်ဟု မိန့်ြကားေတာ်မူခဲ့ြခင်း ြဖစ်ပါ၏။ထိုသို့ ရတနာသံုးပါးတွင် တစ်ပါးအပါအ၀င် ြဖစ်သည့် သံဃာရတနာေတာ်ြမတ်ကို ဦးေခါင်းထက်မှ ဆံပင်ကိုများ မိစ္ဆာနတ်က ေြပာင်ေအာင်နုတ်သတဲ့။ လူသူေလးပါး ြကား၍မှ ေလျာ်ကန်ပါ၏ေလာ။
“ဒီလိုဆိုရင်ြဖင့် ဒီအစွဲေတွကို ကျွတ်ေအာင်ချွတ်ဖို့ ကယ်သူေ၀းြကြပီေပါ့ ဘုရား”ဟု ၀မ်းနည်းပက်လက် တင်ေလှျာက်မိရာ ဦးပဥ္စင်းက “မေ၀းပါဘူး ဒကာရဲ့ ၊ ရိှပါတယ်”
“ဘယ်သူများလဲ ဘုရား”
“အထက်ေကျာင်း ဘုန်းြကီးေလ”
ဦးပဥ္စင်းမိန့်မှ သတိရမိေတာ့သည်။ အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီးဆိုသည်မှာ ရွာနှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်းရိှ ေတာရေကျာင်းတွင် သီတင်းသံုးေနေသာ ဘုန်းေတာ်ြကီးြဖစ်၏။ ေတာေကျာင်းတွင် ေကျာင်းထုိင်၍ ေနြခင်းေြကာင့် ေတာေကျာင်းဘုန်းြကီးဟု ေခါ်ေ၀ါ်ေနြကေသာ်လည်း သက်ေတာ်မှာ ငယ်ငယ်ပင်ရိှေသး၏။ နမ္မားြမို့ ၊ ြမို့မေကျာင်းတိုက်၌လည်းေကာင်း၊ မန္တေလးြမို့ ၀ိသုဒ္ဓါရံုေကျာင်းတိုက်၌လည်းေကာင်း ပရိယတ္တိစာေပများ သင်ယူဆည်းပူးခဲ့သြဖင့် စာေပဗဟုသုတ ြကွယ်၀ြပီး ၀ိဘဇ္ဇဉာဏ် ထက်သန်ေတာ်မူသည့် အြပင် ရိပ်သာတရားစခန်း၀င်၍ ပဋိပတ္တိကိုလည်း လက်ေတွ့အားထုတ်ေတာ်မူခဲ့သည်။ ဓမ္မာစရိယတန်း အေရာက်တွင် ဤယခုလက်ရိှေတာေကျာင်းဘုန်းြကီး ပျံလွန်ေတာ်မူ၍ အေ၀းေရာက်အစ်ကိုေတာ်လည်း ြဖစ်ေသာ ဆရာေတာ်၏ “ရွာကိုြပန်၍ သာသနာြပုပါ” ဟူေသာ ဩ၀ါဒကို ဦးထိပ်ပန်ဆင်ကာ ဤေတာေကျာင်းသို့ လာေရာက်ေကျာင်းထုိင်ရြခင်း ြဖစ်သည်။ ေရာက်စတွင် ငယ်ရွယ်သူြဖစ်သည့် အားေလျာ်စွာ ေတာေကျာင်း၌ မေပျာ်ေမွ့ေသာ်လည်း ေနရမည့်အတူတူ ကိုယ်တုိင်နှင့်တကွ အများအကျိုးရိှေအာင်ေနမည်ဟု ဆံုးြဖတ်ေတာ် မူဟန်တူသည်။ ေနွရာသီတွင် ကေလးငယ်များကို ဗုဒ္ဓဘာသာယဉ်ေကျးမှုသင်တန်း ပို့ချေပးသည်။ လူလတ်ပိုင်းများကို ဓမ္မစြကာ၀တ်အသင်းများ ဖွဲ့စည်းေစသည်။ သာေရး နာေရးရိှ၍ တရားေဟာခွင့်ြကံု လှျင်လည်း အယူအြမင် စင်ြကယ်ေရး တရားေတာ်များကို ဦးစားေပး၍ ေဟာသည်။ အငယ်တန်း၊ အလတ်တန်း၊ အထိလည်း စာချေပးသည်။
“အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီးက အယူမှား၊ အစွဲမှားများကို ေထာက်ြပြပီး အမှန်တရားေတွ သက်၀င်လာေအာင် ြပုြပင်ေရးတရားေတွ ေဟာပါတယ် ဒကာရယ်။ ဒါေပမယ့် လူေတွက ခက်တယ်။ တစ်ခိျု့က အဲဒီလို ေဟာတာကိုပဲ သူတို့အစွဲေတွ ထိခိုက်ရမလားဆိုြပီး အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီ နတ်ေနှာက်လို့ ရူးေနြပီလုိ့ ေြပာြကေသးတယ်”
“အလိုေလး ဘုရားဘုရား ။ မြကား၀ံ့ မနာသာေတွပါလား။ တကယ့်ေသနတ်ကျည်ဆံကမှ တစ်ခါမှန်လှျင် တစ်သက်တစ်ဘ၀သာ ေသရမည်။ ပါးစပ်ကျည်ဆန်ကေတာ့ တစ်ခါမှန်လိုက်ြပီ ဆိုမှြဖင့် ဘ၀များစွာ သံသရာ တစ်ေလှျာက် ခံေပးဦးေရာ့ ”
“သိပ်လဲ စိတ်မပူပါနဲ့ ဒကာရယ်။ ဘယ်သူေတွ ဘာေြပာေြပာ အထက်ေကျာင်းဘုန်းြကီးက လက်ေလှျာ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုေတာင်မှ ရွာေကျာင်းကိုလာြပီး ၀ိပဿနာတရားစခန်းဖွင့်ဖို့ စီစဉ်ေနေလရဲ့။ အစပိုင်းေတာ့လဲ လူအို လူမင်းေတွနဲ့ေပါ့။ တြဖည်းြဖည်းေတာ့ လူလတ်ပုိင်းနဲ့ လူငယ်ေတွကိုပါ စည်းရံုးနိုင်ပါလိမ့်မယ်”
ဦပဥ္စင်းက ဤသို့ မိန့်မှပင် ကျွန်ေတာ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားပါသည်။ “စိတ်ရှည် ဇွဲသန်၊ သည်းညည်းခံ၊ ြပုရန် သာသနာ” ဟု ဆိုသည့်အတုိင်း မိိမိကို မိှုချိုး မှျစ်ချိုးေြပာေသာ်လည်း စိတ်နာ စိတ်ပျက်ေတာ်မူြခင်း မရိှဘဲ အမျိုး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာင့်ေရှာက်ေတာ်မူသည့် အရှင်ြမတ်အား ေလးစားြကည်ညိုမိသည်နှင့်အမှျ အရှင်ြမတ်၏ သာသနာြပုလုပ်ငန်းြကီး ေအာင်ြမင်ပါေစ၊ အရှင်ြမတ်လို သာသနာ့ အာဇာနည်များ များများြကီး ေပါ်ထွန်းလာပါေစဟုသာ အြကိမ်ြကိမ် ဆုေတာင်းလုိက်မိပါေတာ့သည်။
လင်းဦး ( စိတ်ပညာ )
Comments
0 Response to 'နတ် လူ သာဓု ေခါ်ေစေသာ်'
Post a Comment